Księzy Młyn to zespół fabryk włókienniczych i obiektów towarzyszących, budowanych na terenie Łodzi od 1824 roku. Kompleks fabryczny z największym w Łodzi budynkiem przędzalni bawełny z czasem się rozrastał. Łączna powierzchnia tych terenów wynosiła ponad 500 ha, co stanowiło ok. 14% ówczesnego terytorium miasta. Cały kompleks wyróżniał się nie tylko nowoczesnością produkcji, lecz także doskonałą jak na owe czasy organizacją przestrzenną. Na terenie obiektu znajdowało się osiedle robotników, jednopiętrowe domy dla robotników, sklep fabryczny, szpital, remiza straży pożarnej, nieodpłatna szkoła dla dzieci robotników, zespół pałacowy oraz staw. Obecnie ta zwarta dzielnica mieszkalno-przemysłowa, będąca niezwykłym „miastem w mieście”, jest jednym z najciekawszych zabytków przemysłowych na świecie. Zespół fabryczny na Księżym Młynie – z niemieckiego Pffafendorf – to pierwsze w tej skali, później już nieprześcignione, założenie prezentujące charakterystyczny dla Łodzi układ: fabryka – rezydencja – osiedle mieszkaniowe. To jedna z najlepszych tego rodzaju realizacji, nie tylko na gruncie polskim, ale także i europejskim. Jako kompleks wpisany został do rejestru zabytków, a od kilku lat czynione są starania, by trafił na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.